Parabank

Parabanki - instytucje prowadzące działalność podobną do działalności banku, ale w oparciu o inne przepisy niż Prawo bankowe. W rozumieniu ustawy Kodeks cywilny parabank jest kredytodawcą – przedsiębiorcą, którego działalność polega na tym, że udziela albo daje przyrzeczenie udzielenia kredytu konsumentowi.^[1]

Innymi słowy, jest firmą prywatną, która udziela pożyczek. Zazwyczaj wystarczy tylko dowód osobisty, aby otrzymać taką pożyczkę. Klient nie jest dokładnie weryfikowany pod kątem wiarygodności czy zdolności kredytowej.

Są to przeważnie szybkie pożyczki krótkoterminowe, za których podjęcie klient ponosi jednak spore koszta (wynikają one z dużego ryzyka inwestycyjnego i finansowania usług środkami własnymi).

Parabanki często naliczają wysokie prowizje i maksymalne odsetki, które nie są widoczne dla klienta na „pierwszy rzut oka”. Oferta wydaje się korzystna dla klienta.

| Parabanki nie oferują lokat czy kont oszczędnościowych. Celem tych instytucji jest zarobek na udzielonych pożyczkach.

Według Ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim parabankiem nie jest:

• bank krajowy, zagraniczny lub jego oddział w rozumieniu ustawy Prawo bankowe,
• instytucja kredytowa bądź jej oddział opierająca swą działalność na ustawie Prawo bankowe,
• spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa oraz Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa,
• podmiot, który udziela kredytów konsumenckich w postaci odroczenia zapłaty ceny lub wynagrodzenia na zakup oferowanych przez niego towarów i usług.

| Parabanki zalicza się do instytucji funkcjonujących w systemie "shadow banking" (bankowość cienia, równoległy system bankowy). Obejmuje on instytucje, które oferują usługi bankowe, jednak nie podlegają one nadzorowi finansowemu, nie są poddane specyficznym regulacjom prawnym czy systemowi gwarancji depozytów.

Działalność instytucji pożyczkowych

Instytucja pożyczkowa może prowadzić działalność tylko w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej. Kapitał zakładowy spółki musi wynieść min. 200 tys. zł. Kapitał ten pokrywa się wkładem pieniężnym, a więc nie może on pochodzić z kredytu, pożyczki czy nieudokumentowanych źródeł.

Rozpoczęcie działalności instytucji finansowej ustalony jest na dzień dokonania rejestracji w rejestrze instytucji pożyczkowych, który prowadzi Komisja Nadzoru Finansowego. Koszt wpisu do rejestru to 600 zł, natomiast jakakolwiek zmiana lub wykreślenie z rejestru kosztuje 200 zł.